Opowiadanie Koniec drogi napisałem w 2006 roku przy wtórze pocisków
Hezbollahu, kiedy byłem korespondentem rosyjskiej telewizji w izraelskim mieście Kirjat Szemona. Z tamtej perspektywy nuklearny koniec świata'na który prędzej czy później sami się skażemy, wydawał się bardzo prawdopodobny. Opowiadanie powstało szybko: odgłosy ostrzału i wybuchów bardzo mnie inspirowały. Nigdy nie planowałem rozpoczynać tym tekstem powieści ani osobnego cyklu opowiadań. Mimo to bohaterowie Końca drogi zaczęli żyć własnym życiem. Wzmiankę o nich, jeśli będziecie czytać uważnie, znajdziecie w Metrze 2034. Z drugiej strony sądzę, że historia chłopca i starca, wędrujących opuszczoną, niekończącą się drogą (obecnie ukończoną), zasługuje na coś więcej niż opowiadanie. I jeszcze jedn wtedy nie miałem pojęcia o istnieniu „Drogi” Cormaca McCarthy’ego, więc nie wińcie mnie, proszę, za jakiekolwiek zbieżności. - Dmitry Glukhovsky
Koniec Drogi - opowiadanie napisane Dmitrija Głuchowskiego, luźno powiązane z Uniwersum Metro 2033, podczas wojny w Iraku, gdzie był korespondentem. Opowiadanie w wersji papierowej jest dostępne tylko w Polsce, jako bezpłatny dodatek do Wędrowca.
Streszczenie[]
Kilkanaście lat po wojnie atomowej. Wieś Siemionowka i Matwiejwka, gdzie ludzie żyją na powierzchni, hodują warzywa i próbują żyć tak, jak przed wojną. Wańka ma trzynaście lat i mieszka wraz z rodzicami w jednym z drewnianych domów w Siemionowce. Między nim a jego ojcem nie układa się najlepiej. Pewnego dnia, kiedy Wańka dostaje lanie od swojego ojca na oczach Wieroczki, dziewczyny w której się podkochuje, postanawia uciec ze wsi. Jako swój cel wybiera zachodni koniec drogi - sześciopasmowej, betonowej autostrady, łączącej Moskwę z Władywostokiem. Po kilku dniach wędrówki na drodze spotyka Sierafima Antonowicza - weterana wojny atomowej i kapitana podwodnego okrętu z reaktorem atomowym. Sześćdziesięciolatek opowiada Wańce o przebiegu wojny z jego perspektywy (wypłynięcie na wodę kilka dni przed Wojną, bombardowanie wymarłego brzegu Chin przez jego łódź podwodną i pokojowe spotkanie w zatopionym Tokio z amerykańską łodzią podwodną) i o tym, jak jego załoga założyła osadę przy Władywostoku oraz powody jego podróży rowerem wraz ze swoim psem do Moskwy. Po pewnym czasie dochodzą do tytułowego końca drogi - niedokończonej, sześciopasmowej asfaltówki.
Ciekawostki[]
- Postać Sierafima Antonowicza została przelotnie wspomniana przez jednego z strażników Polis w Metro 2034. Z jego wypowiedzi można wywnioskować, że kapitan łodzi podwodnej zdołał dojechać do Moskwy i osiadł na Arbackiej, jak i również to, że jego cała podróż trwała trzy lata.
- Z opowiadania wynika również., że na większość państw Europy Środkowej i Wschodniej zrzucono nie bomby atomowe, a bomby neutronowe i biologiczne. Przykładem jest tutaj wspomniany przed Antonowicza Chabarowsk, który cały obrósł roślinnością.